before you go to Maldives --- 5 ข้อควรรู้ก่อนไปติดเกาะหรูที่มัลดีฟส์! --- มัลดีฟส์ก็เหมือนประเทศอื่นที่เมื่อเข้าเมืองตาหลิ่วแล้วต้องหลิ่วตาตาม แม้จะเป็นทริปง่ายๆ สบายๆ เหมือนการเดินทางไปพักผ่อนแค่ไม่กี่วัน แต่ก็มีหลายเรื่องที่คุณควรรู้ก่อนไปใช้ชีวิตติดเกาะสุดหรูที่ประเทศมัลดีฟส์! อ่านไฟล์ใหญ่ หรือดาวน์โหลด >> 5...

พูดถึง “นางาซากิ” แล้วจะนึกถึงอะไร ? .. “คิวชู” “ระเบิดปรมาณู” หรือไม่รู้จักเลย ? เอาจริงๆ คำตอบไม่สำคัญเท่าคำถามหรอก เพราะไม่ว่าคำตอบของเพื่อนๆ คืออะไร เราก็จะพาไปทำความรู้จักเมืองนางาซากิอยู่ดี...

ถ้าพูดถึงฉายามัลดีฟส์เมืองไทย ใครหลายคนต้องนึกถึง ‘บลูสกาย รีสอร์ท’ เกาะพยาม จังหวัดระนอง เป็นแน่แท้ ด้วยความที่ห้องพักทุกห้องถูกออกแบบให้มีพื้นที่ยื่นลงไปในน้ำ และเชื่อมทางเดินถึงกันด้วยสะพานไม้ คล้ายบ้านพักที่ประเทศมัลดีฟส์ เพียงแต่มัลดีฟส์เมืองไทยเป็นห้องพักที่อยู่ท่ามกลางบรรยากาศป่าโกงกาง เวลาน้ำทะเลหนุนสูงจนเอ่อล้นเข้ามาเต็มพื้นที่ของรีสอร์ท ที่นี่จะให้กลิ่นอายกลายบ้านพักกลางทะเลเหมือนมัลดีฟส์ทีเดียว ...

อีกไม่ถึงสองเดือน นาฬิกาจะหมุนวนจนครบรอบ 365 วันอีกแล้วนะ เธอเดินผ่านการหมุนของโลกมากี่รอบแล้ว รู้สึกเหนื่อยบ้างมั้ย กับหลายสิ่งที่ตั้งใจทำเมื่อหลายร้อยวันที่ผ่านมา .. เอาละ! ลืมความเหนื่อยล้าทั้งหมดไป วางสิ่งที่แบกไว้ลงสักพัก  เพราะเราจะมาชวนเธอไปผ่อนคลาย เอนกายใต้ร่มเงาของต้นจามจุรี นอนหลับฝันดีท่ามกลางบรรยากาศขุนเขาแห่งดงพญาเย็น...

มั่นใจว่าหลายคนคงเคยรู้ว่าภาคอีสานบ้านเรามีการขุดค้นพบฟอสซิลไดโนเสาร์กันในหลายจังหวัด แต่มั่นใจอีกเหมือนกันแหละว่าหลายคนต้องไม่เคยรู้มาก่อนว่าฟอสซิลที่ขุดได้ในบ้านเราน่ะ บางชิ้นเก่าแก่กว่าที่ใดในโลกา แถมมีหลายชิ้นที่เป็นฟอสซิลไดโนเสาร์สายพันธุ์ที่มีการขุดเจอในเมืองไทยที่เดียวในโลกหล้านะจ๊า! อ้ะ จั่วมาขนาดนี้ ถ้าใครยังไม่มีแพลน ไม่มีตังค์ไปเที่ยวไหนไกลๆ เราขอแนะนำรัวๆ ให้จองตั๋วรถไฟบุกแดนอีสานบ้านเฮา ไปนำกันเถาะเนาะ! ทริปนี้เราจะไปบุกกันแค่ที่ขอนแก่นกับกาฬสินธุ์ก่อน เพราะสองจังหวัดนี้ มีพิพิธภัณฑ์ไดโนเสาร์ให้เราได้แวะดูเพิ่มพูนความรู้กันด้วยไง ถือเป็นจุดเริ่มต้นในเส้นทางจูราสสิคที่ให้ข้อมูลความรู้กับเราๆ...

“โลกตั้งกว้างใหญ่ จะไปยึดติดอะไรกับหัวใจที่ดวงเล็กนิดเดียว” มีคนเคยบอกว่า “ถ้าชีวิตเหมือนหนังสือหนึ่งเล่ม การออกเดินทางจะทำให้หนังสือของเราหนาขึ้น” .. ก่อนเราก็เคยคิดแบบนั้น จนกระทั่งได้ออกเดินทางบ่อยขึ้น ถึงเพิ่งเข้าใจว่า การเดินทางแบ่งชีวิตของเราเป็นหนังสือสองเล่ม เล่มที่หนาขึ้นเขียนหน้าปกไว้ว่าความทรงจำ ส่วนอีกเล่มซึ่งอาจจะเคยขีดเขียน “อคติส่วนตัว” ไว้ มันกลับบางลง...